Rehabilitacja ambulatoryjna

Suche igłowanie działa poprzez zmianę sposobu odczuwania bólu przez ciało (efekt neurologiczny) oraz pomaga organizmowi pozbyć się uporczywego skurczu mięśni związanego z istnieniem punktów spustowych (efekt mięśniowo – powięziowy). Nakłuwając określone punkty spustowe fizjoterapeuta oddziałuje na płytkę nerwowo-mięśniową, stymulując komórki mięśniowe do regeneracji i przebudowy. W konsekwencji prowadzi to do zmniejszenia napięcia mięśniowego oraz zmniejszenia i ustąpienia bólu. Suchemu igłowaniu towarzyszą dodatkowe zmiany w przewodnictwie elektrycznym i chemicznym, które wspomagają proces gojenia.

Jest istotne, aby stosowanie igieł postrzegać jako jeden z elementów ogólnego procesu leczenia rehabilitacyjnego. Suche igłowanie nie jest cudownym panaceum, lecz stanowi normalną część fizjoterapii. Dla optymalnego powrotu do zdrowia kluczową kwestią jest wykonywanie ćwiczeń i stosowanie się do zaleceń terapeuty w połączeniu z igłowaniem.

Fizjoterapeuta został specjalnie przeszkolony w wielu różnych technikach igłowania. Terapeuta dobierze długość i grubość igły odpowiednią do stanu Twojego zdrowia i rozmiaru ciała, a następnie wprowadzi ją pod skórę w odpowiednim miejscu. Poczujesz przy tym niewielkie ukłucie. W zależności od techniki igłowania wybranej przez fizjoterapeutę, możesz również poczuć ból mięśni lub ich chwilowy skurcz. Są to normalne i pożądane odczucia, które oznaczają, że doświadczysz ulgi w odniesieniu do swoich objawów.

W ogólności istnieje bardzo niewielkie ryzyko związane z tą techniką, jeżeli wykonywana jest ona przez odpowiednio przeszkolonego fizjoterapeutę. Można spodziewać się nieznacznego zasinienia wokół miejsca wprowadzenia igły, analogicznie jak przy każdej iniekcji. W rzadkich przypadkach, pacjenci mogą czuć się bardzo szczęśliwi, bliscy łez, spoceni lub mogą odczuwać zimno. Wszystkie te symptomy szybko ustępują. U bardzo niewielkiej grupy osób może dojść do omdlenia. Nie ma trwałych niepożądanych skutków ubocznych wynikających z tych reakcji.

Jeśli pacjent jest leczony w okolicy barku, szyi lub klatki piersiowej, istnieje dodatkowe ryzyko dotyczące płuc. Jeśli samo płuco zostanie przebite, może wystąpić stan zwany odmą (obecność powietrza w przestrzeni wokół płuc). Jest to rzadki, ale poważny problem, z którym należy niezwłocznie, lecz bez paniki, udać się do szpitala w celu uzyskania natychmiastowej pomocy lekarskiej (oddział ratunkowy). Objawy odmy obejmują pogarszającą się duszność, nagły ostry ból towarzyszący każdemu wdechowi, zasinienie warg oraz niemożność „złapania oddechu”. Postępowanie lecznicze daje bardzo dobre rezultaty w przypadku tej rzadkiej, lecz możliwej komplikacji.