Szczepienia HPV - pytania i odpowiedzi dotyczące mitów na temat szczepienia

Szacuje się, że ok. 60% wszystkich zachorowań na raka szyjki macicy występuje u kobiet w średnim wieku – między 45 a 64 rokiem życia. Dodatkowo ryzyko zachorowania rośnie wraz z wiekiem.² Niemniej jednak, o czym nie wolno zapominać, rak szyjki macicy występuje także u młodych kobiet. Ostatni przykład australijskiej wioślarki olimpijskiej, która zmarła na raka szyjki macicy w wieku 33 lat, pokazuje, że jest to problem dotyczący kobiet w każdym wieku.

Drogi zakażenia mogą być różne, ale najbardziej rozpowszechniona jest droga kontaktu płciowego.

HPV nie zagnieżdża się tylko w szyjce. Występuje również w nabłonku sromu, jest obecny w odbycie oraz nosogardzieli. Występuje także na powierzchni skóry.

Najskuteczniejsze w profilaktyce raka szyjki macicy są metody profilaktyki pierwotnej. Profilaktyka pierwotna to działania, które mają zapobiec powstaniu zagrożenia. W przypadku raka szyjki macicy kluczowa jest eliminacja niebezpieczeństwa zarażenia się HPV. Do metod profilaktyki pierwotnej zaliczamy abstynencję płciową – metodę skuteczną, lecz niesprawdzającą się w życiu. Również stosowanie prezerwatyw (podobnie jak mniejsza liczba partnerów seksualnych) zmniejsza ryzyko zakażenia HPV, ale nie likwiduje go całkowicie. Jednakowoż najskuteczniejszą metodą zapobiegającą zakażeniu onkogennymi typami HPV (przy prowadzeniu normalnego trybu życia seksualnego) są szczepienia. Trzeba pamiętać, że badania cytologiczne są skuteczną metodą wykrywania stanów przednowotworowych szyjki macicy, ale nie zapobiegają ich powstaniu.

Skuteczność zapobiegania powstawaniu raka szyjki macicy przy pomocy szczepień jest wysoka. Szczepionki zapobiegają zmianom nowotworowym u ok. 90% osób poddanych szczepieniu. Także częstość występowania stanów przednowotworowych u kobiet szczepionych jest znacząco niższa. Obecnie obserwacja dotycząca objawów niepożądanych opiera się o dokładne rejestry, zawierające bazę kilkuset milionów kobiet na całym świecie. By rozwiać wszelkie wątpliwości Europejska Agencja Leków (EMA) przeprowadziła wnikliwą analizę danych i wydała komunikat, w którym uznała szczepienia przeciw HPV za bezpieczne. Jest to kolejny komunikat w którym EMA podtrzymuje to stanowisko. Również Amerykańska Akademia Pediatryczna w raporcie z lutego 2016 r. ogłosiła dane, z których wynika, że profil bezpieczeństwa szczepionek HPV jest sprawdzony. Jedna z najważniejszych amerykańskich instytucji zajmujących się profilaktyką chorób -Centers for Disease Control and Prevention wydała jednoznaczne rekomendacje potwierdzające skuteczność i bezpieczeństwo szczepionek HPV. ³

Amerykańska Akademia Pediatryczna jednoznacznie stwierdziła, że nie ma powiązań między zapadalnością na przedwczesną niewydolność jajników, a szczepieniami HPV. Podobnie w kwestii zaburzeń układu odpornościowego – prawdopodobieństwo zaburzeń jest takie samo u osób szczepionych, jak i niezaszczepionych.⁴

Trudno jest dyskutować z argumentami demagogicznymi i twierdzeniem, że człowiek po szczepieniu jest już innym człowiekiem niż przed. Na tym polega idea szczepień: odporność powstaje nie w następstwie przeżycia groźnej choroby, a w następstwie uzyskania reakcji immunologicznej, bez konsekwencji zdrowotnej związanej z chorobą. Szczepienia przeciw zakażeniom HPV dają wyższe miano przeciwciał antywirusowych, niż przebyta naturalna infekcja.

Brak jest podstaw do twierdzenia, że te choroby związane są ze szczepieniami przeciw zakażeniom HPV. Tego też dotyczy wspomniane przeze mnie wcześniej stanowisko Europejskiej Agencji Leków, która jednoznacznie i beż żadnych wątpliwości stwierdziła, że szczepienia przeciw HPV są skuteczne i bezpieczne.

Ja zaszczepiłem swoje córki i takiej rady udzielam rodzicom.